Vorige week zat ik op een verjaardag. De buurvrouw links naast me vertelde me dat ze graag voor haarzelf wilde beginnen. Ah, ik spitste mijn oren want ik ben altijd dol op mensen met enthousiaste plannen. Ze vertelde dat ze erover dacht om als VA aan de slag te gaan. “Leuk!” zei ik, “Welke expertise ga je in de markt zetten?” Dat wist ze nog niet, ze was in veel dingen goed en vond zoveel leuk. Dat ze eerst maar eens achter de schermen wat dingen wilde opzetten om tot een divers aanbod te komen, waar veel mensen wat aan konden hebben.
Oh, echt, dan jeuken mijn handen al, he? Maar het is niet altijd aan mij om op een verjaardag de businesscoach uit te gaan hangen, maar ik vertelde haar wel dat ze beter gewoon aan de slag kon gaan. Juist niet zoveel achter de schermen uitwerken maar voor de schermen. Dat ze, wanneer ze daadwerkelijk met klanten aan het werk zou zijn, veel beter zou weten van wie ze blij wordt en op welk stukje haar expertise nu precies ligt. En ze dat dan vol ‘in the picture’ mag zetten.
En om aan klanten te komen het wel veel makkelijker wordt als je weet wie jouw ideale klant is. En verder juichte ik haar natuurlijk toe anders zou ze misschien van schrik al niet meer durven. En ze was zo heerlijk enthousiast.
Daar geniet ik echt van. Van die onbevangenheid. Allerlei mogelijkheden zien. En dat moet ook, als ondernemer. Want wanneer je alleen maar beren op je weg ziet wordt het wel een heel moeizame weg.
Toen mengde zich de buurvrouw rechts naast me (we zaten heerlijk in een Hollands verjaardag kringetje) en zei, met haar hoofd iets naar beneden gericht, dat ze een half jaar geleden voor haarzelf was gestart, maar het nog niet zo lekker liep. Ja, ze had wel haar website in orde gemaakt, maar de klanten stonden nog niet in rijen voor de deur.
“Wat heb je zoal gedaan om aan klanten te komen”, vroeg ik haar. Ze noemde wat dingen op. Variërend van posten op social media, ergens een keer een gratis lezing geven en naar een open coffee netwerk bijeenkomst.
Al deze zaken zijn niet perse verkeerd, maar het hangt van vele factoren af of ze zin hebben. En van alles wat ik hoorde, zette ze niks structureel in. Dan was ze weer een aantal dagen heel actief, dan weer een week niet. Ze had geen systeem, zogezegd. Ze zei ook nog, dat wanneer haar jongste kind over een paar maanden ook naar school zou zijn, ze wel meer tijd zou hebben om zaken wat meer consequent te doen. De omstandigheden waren nu niet optimaal.
En daar is íe. Wacht echt. Deze zin hoor ik vaker en misschien is dit iets wat jij ook herkent. De omstandigheden zijn niet optimaal. Je kinderen gaan nog niet naar school, je hebt dat hele huishouden in je eentje te runnen, je wilt er ook voor je kinderen zijn of misschien heb je wel mantelzorg voor een familielid. I get that. Echt. Ik zou nooit, nooit zeggen dat deze omstandigheden niet verdrietig, lastig of gewoon veel zijn om mee om te gaan.
Het punt is alleen. Omstandigheden zijn er altijd. Soms wat optimale, soms wat minder. Een heel belangrijk punt mag je echter niet vergeten. En dat ben jij. Jij, die invloed hebt op die omstandigheden en hoe je ermee omgaat. De meest perfecte omstandigheden? Daar geloof ik niet zo in. Althans niet dat die als vanzelf ontstaan. Je kunt wel voor jezelf de meest optimale creëren. Want als het ene gedoe in je leven voorbij is, er wel weet iets anders dat ook je aandacht vraagt. Alleen jij bepaalt hoeveel aandacht daar naartoe mag gaan.
“Je hebt een systeem nodig waar je steeds op terug kunt vallen, no matter what.”
En juist vanwege deze omstandigheden, die gedurende een jaar zo verschillend kunnen zijn, heb je meer dan ooit een systeem nodig dat werkt voor jou. Waar je steeds op terug kunt vallen, no matter what. Je niet steeds iets nieuws hoeft te bedenken. Dan worden het losse flodders. Naast dat dat dood vermoeiend is bereik je hier precies… een enkeling tot niemand mee.
En misschien zeg je. Nou, Chanthal, die omstandigheden herken ik niet hoor. Bij mij zit het anders. Dat kan. Maar iedereen heeft omstandigheden, die er echt wel zijn, maar waar je je soms, als je heel eerlijk bent, toch ook wel achter verschuilt. Want:
- Je hebt je opleiding nog niet afgerond waardoor je nog niet voluit denkt te kunnen gaan
- Je hebt geen geld meer om te investeren in je bedrijf waardoor je je in de luwte houdt
- Je weet niet wat de meest handige stappen zijn en doe je daarom net niks dat echt bijdraagt aan de groei van jouw bedrijf
- Je website is nog niet klaar. Daar heb je nog wel minstens 2 maanden voor nodig dus je kunt nog niet echt in actie komen, denk je.
- Je weet dat je veel meer uit je bedrijf kunt halen dan je nu doet. Je bent eraan toe om door te groeien naar een next-level maar hoe het nu gaat is wel heel comfortabel dus daarom laat je het maar zo.
Am I right? En zo kan ik nog wel even doorgaan. En nogmaals. Alles is oké. Weet wel dat het ook anders kan. Dat de klanten ook bij mij niet in rijen dik voor de deur staan. Dat als ik niks doe. Mezelf niet laat zien.
Er bij mij ook precies….niks gebeurd.
Ik heb een systeem voor mezelf gecreëerd dat werkt. Ik draag zoveel mogelijk een consistente boodschap uit, weet precies wie mijn ideale klant is en sta voor mijn waarde. Binnen de leuke en minder leuke omstandigheden waar ik mee te dealen heb. En die heeft iedereen, altijd. Ik wil er alleen maar zeggen. Wacht niet op de perfecte omstandigheden. Je hebt als ondernemer juist jouw bedrijf vorm te geven dat werkt voor jou, gebaseerd op jouw doelen, met activiteiten die passen bij dat doel en jouw leven. Maar doe dat wel consequent. Want dat is in vele gevallen de oplossing.
